- жамағайын
- зат.Туыстық жағынан онша жақын емес, аталас ағайын-жұрт.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
жамағайындық — зат. Жамағайын болғандық, туыстық. Медеубай қазір аудандық өнеркәсіп комбинатында снабженец – жабдықтаушы, бұларға ж а м а ғ а й ы н д ы ғ ы бар адам (Р. Тоқтаров, Ғасыр наны, 216). Әукеннің Әлілермен ж а м а ғ а й ы н д ы ғ ы бар тын (Жалын,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жамия ағайын — (Қарақ.) жамағайын … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бауыр — зат. 1. Бірге туған қандас, ағайындас адамдар. 2. Жасы кіші іні, қарындас, үлкен аға. 3. Жамағайын, туысқан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жанап — (Орал, Орда) жақын, жамағайын, туыс. Менің ж а н а п т а р ы м н ы ң бәрі Шоқай айналасында тұрады (Орал, Орда) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі